wypleniać

wypleniać
wypleniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wypleniaćam, wypleniaća, wypleniaćają, wypleniaćany {{/stl_8}}– wyplenić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wypleniaćnię, wypleniaćni, wypleniaćpleń, wypleniaćniony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usuwać, niszczyć pleniące się rośliny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wypleniać chwasty. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'likwidować, wykorzeniać, tępić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyplenić zło, przesądy, nałogi. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… …   Słownik języka polskiego

  • prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź …   Słownik języka polskiego

  • wyplenić — dk VIa, wyplenićnię, wyplenićnisz, wyplenićpleń, wyplenićnił, wyplenićniony wypleniać ndk I, wyplenićam, wyplenićasz, wyplenićają, wyplenićaj, wyplenićał, wyplenićany «zniszczyć coś rosnącego, pleniącego się; wyrwać z korzeniami» Wyplenić zielsko …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”